Zwalczanie handlu ludźmi
W latach 2015-2016 w UE zarejestrowano 20 532 ofiary handlu ludźmi. Rzeczywista liczba poszkodowanych jest jednak znacznie wyższa.
W sprawozdaniu podsumowano działania podjęte od 2015 r., zwrócono uwagę na główne tendencje w zakresie handlu ludźmi i przedstawiono skrótowo najpilniejsze wyzwania, z którymi UE i państwa członkowskie nadal muszą się zmierzyć.
Ze sprawozdania wynika, że w latach 2015-2016 w UE zarejestrowano 20 532 kobiet, mężczyzn i dzieci jako ofiary handlu ludźmi. Rzeczywista liczba jest jednak prawdopodobnie znacznie wyższa, ponieważ wiele ofiar pozostaje nieujawnionych. Najbardziej narażone na handel ludźmi są nadal kobiety i dziewczęta (68 proc.), natomiast dzieci stanowią 23 proc. zarejestrowanych ofiar. Najpowszechniejszy jest nadal handel ludźmi do celów wykorzystywania seksualnego (56 proc.), a w dalszej kolejności do celów pracy przymusowej (26 proc.). Tylko nieliczni sprawcy ponoszą karę lub nawet stają przed sądem – odnotowano 5 979 przypadków oskarżenia i 2 927 wyroków skazujących, w tym jedynie 18 wyroków za świadome korzystanie z usług świadczonych przez ofiary. W sprawozdaniu zwrócono również uwagę, że skala handlu ludźmi w państwach członkowskich wzrasta, a coraz częściej ofiarami stają się osoby młode oraz osoby niepełnosprawne. Zauważono również wykorzystywanie internetu i mediów społecznościowych do pozyskiwania ofiar oraz zwiększone ryzyko handlu w kontekście migracji.
Jakkolwiek pod pewnymi względami sytuacja się poprawia, szczególnie w zakresie współpracy transgranicznej (o czym świadczą wspólne działania Europolu i Eurojustu), to zjawisko handlu ludźmi nadal ma charakter rozwojowy. W związku z tym Komisja przedstawia obszary priorytetowe, na których państwa członkowskie powinny się skoncentrować w celu skutecznego zwalczania handlu ludźmi:
Skuteczniejsze gromadzenie danych: państwa członkowskie powinny poprawić gromadzenie i rejestrację danych, w szczególności dotyczących płci i wieku ofiar, form wykorzystywania, obywatelstwa ofiar i sprawców, a także pomocy i ochrony.
Przeciwdziałanie kulturze bezkarności: przepisy UE zezwalają już na karanie osób, które świadomie korzystają z usług świadczonych przez ofiary handlu ludźmi; Komisja zachęca państwa członkowskie do wprowadzenia tych przepisów do ich prawa krajowego.
Promowanie skoordynowanej reakcji: państwa członkowskie powinny nadal rozwijać transnarodową współpracę organów ścigania i wymiaru sprawiedliwości, a jednocześnie wspierać współpracę z państwami trzecimi.
Zapewnienie ofiarom dostępu do wymiaru sprawiedliwości: zachęca się państwa członkowskie do działania na rzecz skuteczności ustawodawstwa krajowego poprzez zapewnienie narzędzi wczesnej identyfikacji ofiar, umożliwianie uzyskania odszkodowań oraz promowanie odpowiedniego szkolenia i budowania zdolności odpowiednich specjalistów.
Od czasu opublikowania pierwszego sprawozdania z postępów w tej dziedzinie Komisja podjęła wiele działań służących zwalczaniu handlu ludźmi i będzie nadal wspierać państwa członkowskie w ich wysiłkach, zarówno finansowo, jak i operacyjnie.
Źródło ec.europa.eu
