Wspólna Polityka Rolna po 2020 roku
Płatności bezpośrednie pozostaną zasadniczym elementem polityki rolnej, jednak będą zmniejszone w przypadku kwot powyżej 60 tys. euro i ograniczone do maksymalnego limitu 100 tys. euro na gospodarstwo. KE zaprezentowała założenia wspólnej polityki rolnej po 2020 r. Państwa UE będą dysponować większą swobodą co do sposobu wykorzystania swoich środków, co ma pozwolić skuteczniej reagować na problemy rolników i społeczności wiejskich
W ramach następnego długoterminowego budżetu UE na lata 2021–2027 Komisja proponuje modernizację i uproszczenie wspólnej polityki rolnej (WPR). Przedstawione przez Komisję wnioski zakładające budżet w wysokości 365 mld euro, zapewniają, że WPR pozostanie przyszłościową polityką, nadal wspierającą rolników i społeczności wiejskie oraz zrównoważony rozwój unijnego rolnictwa, a także odzwierciedlającą ambicje UE w zakresie ochrony środowiska i działań w dziedzinie klimatu.
Wnioski dają państwom członkowskim większą elastyczność i zwiększają zakres ich odpowiedzialności przy podejmowaniu decyzji, w jaki sposób i gdzie inwestować środki w ramach WPR, aby osiągnąć ambitne cele wyznaczone na poziomie UE w zakresie inteligentnego, odpornego, zrównoważonego i konkurencyjnego sektora rolnictwa, przy jednoczesnym zapewnieniu sprawiedliwego i lepiej ukierunkowanego wsparcia dochodów rolników.
EKUZ
Europejska karta ubezpieczenia zdrowotnego (EKUZ) to bezpłatna karta, która zapewnia nam dostęp do wszelkich niezbędnych z medycznego punktu widzenia usług państwowej opieki zdrowotnej podczas tymczasowego pobytu w dowolnym z 28 państw członkowskich UE, w Islandii, Liechtensteinie, Norwegii i Szwajcarii na takich samych warunkach i w takiej samej cenie (czyli w niektórych krajach bezpłatnie) jak osobom ubezpieczonym w danym kraju.
Uwaga – europejska karta ubezpieczenia zdrowotnego (EKUZ):
nie jest alternatywą dla ubezpieczenia podróży. Nie obejmuje ona prywatnych usług opieki zdrowotnej czy kosztów związanych z przelotem do kraju, zagubionym bagażem bądź kradzieżą; nie obejmuje też kosztów leczenia w sytuacji, gdy celem naszego wyjazdu za granicę jest poddanie się tam leczeniu; nie stanowi gwarancji darmowych usług medycznych. Ze względu na różnicę w systemach opieki zdrowotnej w różnych krajach, bezpłatne usługi medyczne w kraju pochodzenia mogą okazać się odpłatne w innym kraju.
Źródło https://ec.europa.eu
