Zapraszamy do zapoznania się z marcowym programem Dyskusyjnego Klubu Filmowego 'Rejs”. Od wielu lat spotkania przyciągają miłośników kina, którzy pragną nie tylko obejrzeć wartościowe produkcje, ale także podzielić się swoimi refleksjami, spostrzeżeniami i emocjami.
Seanse odbywają się w poniedziałkowe wieczory w Kinie Jantar w Ostrołęce.
3.03, godz. 18:00
EMILIA PEREZ
reż. Jacques Audiard, Francja/Belgia/Meksyk/USA 2024; 133 minuty
występują: Zoe Saldana, Karla Sofía Gascón, Adriana Paz, Selena Gomez, Edgar Ramirez, Mark Ivanir
Jeden z najgorętszych tytułów roku, oscarowy faworyt (13 nominacji!) i przebój ostatniego festiwalu w Cannes, skąd 'Emilia Pérez” wyjechała z Nagrodą Jury i Nagrodą dla Najlepszej Aktorki, przyznaną – wyjątkowo – całej czteroosobowej kobiecej obsadzie filmu (Zoe Saldana, Selena Gomez, Karla Sofía Gascón, Adriana Paz). Nowy film Jacques’a Audiarda (’Paryż, 13. dzielnica”, 'Prorok”) to rozgrywające się w Meksyku porywające widowisko, które nieustannie transformuje: z thrillera w klasyczny melodramat, z musicalu w pełną emocji opowieść w duchu Almodóvara. Bo nieustraszona i roztańczona 'Emilia Pérez” jest opowieścią o wolności od wszelkich konwencji i o spektakularnej przemianie, jakiej potrzebuje dziś świat.
Zmiana zaczyna się od adwokatki, Rity (Zoe Saldana), rozczarowanej prawem, które broni najsilniejszych – bezwzględnych, bogatych mężczyzn. Ale pewnego dnia Rita dostanie od jednego z nich zaskakującą propozycję: bycia towarzyszką na drodze do odkupienia. W tej ryzykownej podróży pozna trzy gotowe na wszystko kobiety, które w pełnym przemocy społeczeństwie macho pragną słuchać swojego serca. Naszedł czas, by zemstę przekuć w zadośćuczynienie, pogardę we współczucie, a strach w zaufanie. 'Emilia Pérez” przekonuje, że pora, by świat przestał być czarno-biały.
Kipiący energią, zarazem baśniowy i hipnotyczny film Audiarda to aktorski i reżyserski popis, za którego liryczną stronę odpowiadają utwory francuskiej kompozytorki i piosenkarki Camille. Ale w ramy klasycznego musicalu 'Emilia Pérez” wkłada współczesną wrażliwość, rozsadzającą stare konwencje, by na ich miejscu zbudować nowy, lepszy świat.
Nagrody (98), w tym: Złote Globy 2025: Najlepsza Komedia i/lub Musical, Najlepszy Film Nieanglojęzyczny, Najlepsza Aktorka Drugoplanowa (Zoe Saldana), Najlepsza Piosenka – 'El mal’; MFF Cannes 2024: Nagroda Jury, Nagroda aktorska (zbiorowa); Europejskie Nagrody Filmowe 2024: Najlepszy Film, Najlepszy Reżyser, Najlepszy Scenariusz, Najlepsza Aktorka (Karla Sofía Gascón), Najlepszy Montaż; EnergaCamerimage 2024: Brązowa Żaba; Critics Choice Awards 2025: Najlepszy Film Zagraniczny, Najlepsza Aktorka Drugoplanowa (Zoe Saldana), Najlepsza Piosenka; BAFTA 2025: 11 nominacji.
10.03, godz. 18:00
gość seansu ARTUR ZABORSKI zaprasza:
NIE CHCEMY INNEJ ZIEMI (No Other Land)
reż. i wyst. Yuval Abraham, Basel Adra, Hamdan Ballal; Palestyna/Norwegia 2024; 92 minuty
Kandydat do Oscara 2025: Najlepszy Film Dokumentalny.
Film ukazuje ciągnącą się przez dekady batalię prawną mieszkańców Masafer Yatta na Zachodnim Brzegu o zachowanie swojej wioski. Widzimy ich codzienność, która naznaczona jest niesprawiedliwością i upokorzeniami. Palestyńsko-izraelski filmowy kolektyw kręcił wydarzenia w wiosce przez pięć lat, korzystając przy tym z wcześniejszych nagrań mieszkańców. Zarejestrował filmowe świadectwo wielu prób wyrzucenia mieszkańców wioski i krwawych aktów przemocy popełnionych przez izraelskie wojsko i osadników. Adra – prawnik i dziennikarz, który urodził się i wychował w Masafer Yatta oraz Yuval Abraham – żydowski dziennikarz tworzą duet. Każdego dnia starają się pomóc mieszkańcom Masafer Yatta i opowiedzieć światu o ich tragedii. Ich pierwsze spotkanie udowodniło, jak bardzo ich sytuacja różni się od siebie, choć żyją przecież w tym samym kraju. Adra nie może się przemieszczać, jest szpiegowany, a jego dom często przeszukują izraelskie władze. Yuval może bez przeszkód jeździć po kraju i ma pełną swobodę działania. Film nie proponuje gotowych rozwiązań, stając się bardzo aktualnym wołaniem o równość.
POMARAŃCZA Z JAFFY (An Orange from Jaffa)
reż. Mohammed Almughanni; wyst. Samer Bisharat, Kamel El Basha, Diaa Mughrabi; Palestyna/Francja/Polska 2024; 27 minut
Pomarańcze z Jaffy to eksportowy hit Palestyny. Kiedyś uprawiane przez palestyńskich rolników, potem przywłaszczone przez Izraelskich osadników. W filmie Mohamada Amulghaniego owoc ten pojawia się symbolicznie, żeby spuentować historię Mohammeda, młodego Palestyńczyka, który z polską kartą pobytu próbuje się przedostać za mur, na izraelską stronę, gdzie czeka na niego matka. Gdy pracownicy jednego z checkpointów nie pozwalają mu przejść, bohater bierze taksówkę i jedzie do kolejnego przejścia granicznego. Prowadzi Farouk, który nie może podejrzewać, na co się pisze, gdy zaprasza Mohammeda do swojego samochodu. To film trzymający w napięciu, ale niepozbawiony humoru. Reżyser, który jest absolwentem łódzkiej Szkoły Filmowej, oparł go na własnych doświadczeniach. Projekcja daje widzowi wgląd w upokarzającą i absurdalną procedurę kontroli granicznych, które dla Palestyńczyków są przykrą codziennością. [Artur Zaborski]
Mohammed, młody Palestyńczyk, desperacko szuka taksówki, która pozwoli mu przekroczyć punkt kontrolny. Chce dołączyć do matki, aby towarzyszyć jej w drodze do Jaffy, niedaleko Tel Awiwu. Farouk, taksówkarz, waha się, ponieważ młody mężczyzna nie ma przepustki, a jedynie legitymację studencką rezydenta Europy. Po przybyciu na punkt kontrolny Faruk odkrywa, że Mohammed próbował już przekroczyć granicę w innym punkcie – Qalandii, ale bez powodzenia…
17.03, godz. 18:00
CASABLANCA
reż. Michael Curtiz; wyst. Humphrey Bogart, Ingrid Bergman, Paul Henreid, Claude Rains, Conrad Veidt, Sydney Greenstreet, Peter Lorre, S.Z. Sakall, Madeleine Lebeau, Dooley Wilson; USA 1942; 102 minuty
Film legenda: 100/100 punktów wg Metascore.
Jeden z najbardziej wpływowych filmów w historii kina, wzorzec filmowego melodramatu zaangażowanego połączonego z filmem 'noir” i rezerwuar legendarnych kwestii wygłaszanych przez aktorów. Do tego filmu nawiązał Woody Allen tworząc sztukę i scenariusz do 'Zagraj to jeszcze raz, Sam”, a także Marcin Świetlicki w piosence z albumu 'Ogród koncentracyjny” (1993).
Humphrey Bogart gra Ricka Blaine’a, amerykańskiego emigranta posiadającego ekskluzywny klub i szulernię zwany 'Rick’s Café Americain” w marokańskim (wówczas kolonia francuska) mieście Casablanca, który przyciąga mieszaną klientelę: oficjeli Vichy oraz nazistowskich Niemiec, uciekinierów i złodziei. Rick jest rozgoryczonym i cynicznym mężczyzną, który wyznaje zasadę bycia neutralnym w każdej kwestii (chociaż pojawiają się wzmianki, że szmuglował broń do Etiopii w czasie wojny włosko-abisyńskiej w latach 1935–1936 i walczył po stronie republikanów w hiszpańskiej wojnie domowej). Akcję zawiązuje przybycie Ugarte (Peter Lorre), który zdobył przepustki (’listy tranzytowe”), likwidując dwóch niemieckich kurierów. Papiery pozwalają posiadaczowi podróżować swobodnie po całej kontrolowanej przez Niemców Europie, włączając Lizbonę w Portugalii, skąd można wypłynąć do USA. Są bezcenne dla każdego z ogromnej rzeszy uciekinierów, którzy utknęli w Casablance. Ugarte zamierza zbić na nich fortunę. Do transakcji nie dochodzi – lokalna policja pod dowództwem dobrego znajomego Ricka kapitana Renault (Claude Rains) aresztuje Ugarte. Wcześniej w tajemnicy przed Niemcami i policją Ugarte przekazuje listy pod opiekę Rickowi mówiąc: 'ponieważ ty mną pogardzasz… więc ufam tylko tobie”. Wkrótce do Casablanki przybywa wielka miłość Ricka, która porzuciła go w Paryżu. Jednak nie przyjeżdża sama… [źródło: wikipedia].
24.03, godz. 18:00
NASIENIE ŚWIĘTEJ FIGI (Dâne-ye anjîr-e ma’âbed)
reż. Mohammad Rasoulof; wyst. Soheila Golestani, Missagh Zareh, Setareh Maleki, Mahsa Rostami, Niousha Akhshi, Reza Akhlaghirad, Shiva Ordooie; Francja/Niemcy 2024; 167 minut
Kandydat do Oscara 2025: Najlepszy Film Nieanglojęzyczny.
Nominacja do Oscara, nominacja do Złotego Globu, zwycięzca Nagrody Specjalnej Jury oraz bezkonkurencyjnie najlepiej oceniony i najdłużej oklaskiwany film festiwalu w Cannes, zdobywca dziesiątek innych wyróżnień i nagród. Okrzyknięty absolutnym arcydziełem, poruszający i wciągający jak najlepsze filmy Davida Finchera. Zrealizowany w całkowitym ukryciu, odbierający mowę, trzymający w napięciu.
Dwie dorastające siostry na co dzień zajmują się szkołą, przyjaciółmi i domowymi obowiązkami. Wszystko się zmienia, gdy ich ojciec niespodziewanie awansuje na sędziego śledczego. Wraz z finansowymi korzyściami i awansem społecznym, pojawiają się nowe zasady i obowiązki. Ich surowość i restrykcyjność budzi w dziewczynach sprzeciw. Atmosfera w domu gęstnieje, a sytuacja dodatkowo się pogarsza się, gdy znika służbowa broń ojca. Z dnia na dzień cała rodzina znajduje się w poważnym niebezpieczeństwie.
31.03
gość seansu: dr MICHAŁ OLESZCZYK (spoilermaster, krytyk filmowy FIPRESCI, wykładowca, scenarzysta, tłumacz, były dyrektor artystyczny Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni)
https://www.youtube.com/channel/UCigI7Aa6RQZGVs7ZNc2EoWA?cbrd=1
18:00:
DAAAAAALI!”,
reż. Quentin Dupieux; wyst. Anais Demoustier, Edouard Baer, Jonathan Cohen, Gilles Lellouche, Pio Marmai, Romain Duris ; Francja 2023, 77 minut
Film Quentina Dupieuxa (’Wrong”, 'Deerskin”) baaaaaardzo niewiele ma wspólnego z klasyczną biografią. To raczej próba uchwycenia geniuszu oraz niezwykłej osobowości Dalego za sprawą osobliwej formy i narracji, w której pełno jest niespodzianek, mylenia tropów oraz zabawy z oczekiwaniami odbiorców.
Muzykę do filmu stworzył Thomas Bangalter, jeden z założycieli kultowego zespołu DAFT PUNK.
Przed młodą francuską dziennikarką nie lada wyzwanie. Ma przeprowadzić wywiad z człowiekiem o niezwykłym umyśle, ogromnym talencie i… jeszcze większym ego. Mowa o słynnym hiszpańskim malarzu, czołowym surrealiście Salvadorze Dalím (w którego rolę wciela się nie jeden, a kilku cenionych francuskich aktorów).
Nie będzie to proste zadanie dla stawiającej pierwsze kroki w zawodzie Judith (Anais Demoustier), zwłaszcza że jej ekscentryczny rozmówca od samego początku nie ułatwia sprawy. Co chwilę zmienia zdanie, nie mogąc się zdecydować, czy w ogóle ma ochotę na wywiad. A jeśli już, to w zupełnie innej niż początkowo planowana formule.
19:30
ATALANTA (L’Atalante) /wstęp wolny/
reż. Jean Vigo; wyst. Michel Simon, Dita Parlo, Jean Dasté, Gilles Margaritis, Louis Lefebvre, Maurice Gilles, Raphaël Diligent, René Bleck, Fanny Clar, Charles Goldblatt, Glen Paul, Jacques Prévert, Pierre Prévert, Loutchimoukov; Francja 1934; 89 minut
cykl 'Filmowy Tour de France / Tour de France cinématographique” we współpracy z Instytutem Francuskim w Warszawie
Dramat filmowy w reżyserii Jeana Vigo, jedyny pełnometrażowy film tego reżysera, na którego realizację fundusze Vigo otrzymał od zamożnego hodowcy koni: Jacques’a Louis-Nouneza. Zdjęcia do filmu kręcono w Hawrze, Conflans-Sainte-Honorine i w Paryżu. Tematem filmu są losy trojga ludzi: dorastającej na wsi kobiety (Dita Parlo, Juliette), która musi zamieszkać na tytułowej barce; jej kochanka, doświadczonego żeglarza (Jean Dasté, Jean); wreszcie jego ojca (Michel Simon, Jules), który jest właścicielem Atalanty i musi pogodzić się z koniecznością utrzymywania ich wszystkich. Młodzi podczas podróży z ładunkiem do Paryża cieszą się spontanicznym miesiącem miodowym. Jules i chłopiec okrętowy, nienawykli do obecności kobiety na pokładzie wywołują napiętą atmosferę. W wybuchu zazdrości Jean rozbija talerze i rozrzuca liczne koty Julesa…
Atalanta wywarła olbrzymi wpływ na twórczość realizatorów należących do francuskiej Nowej Fali. Zwłaszcza François Truffaut nawiązał do zakończenia filmu w końcówce własnego dzieła, zatytułowanego 'Bezustanne tarapaty” (Les Quatre cents coups, 1959). Film Vigo oddziałał też na Federica Felliniego, który posłużył się podobnym motywem trójkąta miłosnego w filmie 'La strada” (1954). Reżyser nie zobaczył ostatecznej wersji filmu – był już poważnie chory (zmarł w wieku zaledwie 29 lat), przyjaciel pokazał mu jedynie fotografie plakatów. [źródło: wikipedia, Przylipiak, Stachówna].
Źródło: DKF Rejs
