Unia Energetyczna za mało ambitna.
Projekty krajowych planów w zakresie energii i klimatu są niewystarczające zarówno pod względem odnawialnych źródeł energii, jak i wkładu na rzecz efektywności energetycznej – ocenia Komisja Europejska w kontekście celów unii energetycznej na 2030 r. UE dąży do ograniczenia emisji gazów cieplarnianych i jednocześnie do zapewnienia obywatelom bezpiecznej i przystępnej cenowo energii.
W ocenie Komisji stwierdzono, że plany krajowe dowodzą poczynienia znaczących wysiłków, wskazano jednak także szereg obszarów, w których potrzebne są ulepszenia, w szczególności w odniesieniu do ukierunkowanych i zindywidualizowanych strategii politycznych, gwarantujących realizację celów na 2030 r. oraz utrzymanie dążenia do neutralności klimatycznej również w dłuższej perspektywie. Unia Europejska jest pierwszą dużą gospodarką, która stworzyła prawnie wiążące ramy, aby wypełnić obietnice złożone w ramach porozumienia paryskiego. Jest to też pierwszy raz, kiedy państwa członkowskie przygotowały projekty zintegrowanych krajowych planów w zakresie energii i klimatu. Jednak w związku z tym, że plany te są obecnie niewystarczające zarówno pod względem udziału energii ze źródeł odnawialnych, jak i wkładu na rzecz efektywności energetycznej, osiągnięcie ogólnych unijnych celów w zakresie klimatu i energii wymagać będzie od wszystkich podjęcia ambitniejszych kroków.
UE jest zdecydowana wywiązać się ze swoich zobowiązań dotyczących ograniczenia emisji gazów cieplarnianych oraz zapewnienia obywatelom bezpiecznej, przystępnej cenowo i zrównoważonej energii. Stworzyliśmy wyjątkowy system zarządzania energią i klimatem, w którym Unia i jej państwa członkowskie mogą wspólnie planować i realizować zarówno cele na 2030 r., jak i sprawiedliwą społecznie i opłacalną transformację ku gospodarce neutralnej dla klimatu do roku 2050.
Państwa członkowskie mają obecnie sześć miesięcy na wprowadzenie ambitnych poprawek w krajowych planach. Zalecenia i szczegółowe oceny Komisji mają pomóc państwom członkowskim w ukończeniu ich planów do końca 2019 r. i ich skutecznym wdrożeniu w nadchodzących latach. W planach krajowych należy zapewnić przedsiębiorstwom i sektorowi finansów przejrzystość i przewidywalność, aby stymulować niezbędne inwestycje prywatne. Plany ułatwią również państwom członkowskim programowanie finansowania w ramach kolejnych wieloletnich ram finansowych na lata 2021–2027.
