Rowerzysta ma obowiązek korzystać z istniejącej drogi dla rowerów lub drogi dla rowerów i pieszych. Gdy nie ma drogi dla rowerów, powinien on korzystać w pierwszej kolejności z pobocza. Musi on pamiętać o obowiązującej zasadzie nakazującej zrezygnować z jazdy poboczem, o ile jazda rowerem utrudniałaby poruszanie się pieszych lub gdy pobocze nie nadaje się do jazdy. Dopiero w ostateczności, gdy nie ma drogi rowerowej i gdy rowerzysta nie może skorzystać z pobocza (ze względu na jego brak lub na pojazdy stojące na nim) możliwa jest jazda prawą stroną jezdni. Oczywiście kierujący rowerem powinien jechać możliwie blisko prawej krawędzi jezdni, a w przypadku gdy jedzie więcej niż jeden rower, powinny one poruszać się jeden za drugim. Rowerzysta poruszający się po drodze dla rowerów ma pierwszeństwo przed pieszymi. Nie dotyczy to osób niepełnosprawnych. W przypadku korzystania z drogi dla pieszych piesi mają pierwszeństwo przed rowerami.
Liderem w Polsce pod względem ilości dróg rowerowych jest Gdańsk (ok. 90 km). W kilku miastach Polski Rady Miast wprowadziły zasadę obowiązku budowania dróg rowerowych w trakcie poważnych remontów dróg, o ile to tylko możliwe. W praktyce jednak zasada ta jest często ignorowana. Problemem wielu polskich miast jest też niska jakość dróg rowerowych. Wiele z nich to drogi źle zaprojektowane – często o nieodpowiedniej nawierzchni.
